öd

is.

1. Qara ciyərin ifraz etdiyi sarıyaşıl rəngli acı maye. Öd kisəsi – qara ciyərdə olan və öd ifraz edən kisəyəoxşar orqan; ödlük. Öd şirəsi – öd kisəsinin ifraz etdiyi maye; öd. Yem qursaqdan nazik bağırsağa daxil olan kimi onun üzərinə hiss-hissə mədəaltı şirəsi və öd şirəsi süzülür. «Qaramal».

2. məc. Çox acı şey haqqında. Öd kimi.

◊ Ödü ağzına gəlmək – iyrənməkdən, başı gicəllənməkdən qusmaq dərəcəsinə gəlmək, ürəyi bərk bulanmaq, bərk iyrənmək. Üfunətdən adamın ödü ağzına gəlir.